Review

De Bijzondere Kinderen van Mevrouw Peregrine, tweede poging

Résultat de recherche d'images pour "de bijzondere kinderen van mevrouw peregrine review"Een mysterieus eiland. Een verlaten weeshuis. Een vreemde verzameling bizarre foto’s. Als kind had Jacob een speciale band met zijn grootvader, die hem bizarre verhalen vertelde over zijn jeugd en die een collectie vreemde foto’s van bijzondere kinderen bezat. Na het tragische verlies van zijn grootvader reist de zestienjarige Jacob naar een afgelegen eiland in Wales, waar hij de ruïnes ontdekt van een verlaten tehuis voor kinderen. Wanneer Jacob de verlaten kamers van het tehuis verkent, blijkt dat de kinderen van het tehuis meer dan alleen bijzonder waren. Misschien waren ze wel gevaarlijk. Misschien was er een goede reden om hen geïsoleerd op het eiland te laten wonen. En misschien zijn ze nog steeds in leven …

Mijn mening: 7,5/10

Ik had dit boek al vier jaar in mijn kast staan. Vier jaar half ongelezen weliswaar. Maar in oktober kwam daar verandering in, want we lazen met de leesclub dit boek voor de novemberleesclub op de boekenbeurs. Ik was een beetje sceptisch, omdat ik er een aantal jaren geleden al in was begonnen, maar om mysterieuze redenen had ik het na pagina honderd al opgegeven. Ik was dus heel benieuwd wat ik er nu van zou vinden én hallejulah, wat vond ik het leuk!

Ik vind de creativiteit van Riggs het geweldigst aan dit boek. Hij bouwde een verhaal op door een aantal foto’s én dat ben ik nog niet veel tegengekomen… Ik vind de foto’s zo mysterieus en zonder ze, zou het boek niet volledig zijn. Ze horen erbij en ik kan niet wachten om de vervolgen te lezen, alleen al om de foto’s.

Naast de foto’s heeft Ransom Riggs’ schrijfstijl iets speciaals. Elke zin heeft iets mysterieus en bouwt spanning op zonder dat je het als lezer doorhebt. Ik was geboeid vanaf de openingszin. Het boek liet me even niet meer los en daar hield ik van.

Bovendien hield ik van de diversiteit aan personages. De fantasie van Ransom Riggs gaat zo ver en ik vind het hele concept van Bijzondere Kinderen fascinerend. Ik wou telkens meer en meer ontdekken over de wereld en op het einde besefte ik dat ik eigenlijk nog maar de helft had gezien. Dus ja, waar is dat tweede deel? Mijn favoriet is Millard. Hij is zo grappig, serieus en lief. Ik wil meer van hem!

Tegelijkertijd had ik wel wat problemen bij het boek waardoor het nét niet super super geweldig werd. Ten eerste houd ik absoluut niet van de relatie die Jacob aangaat met de ex van zijn grootvader en ten tweede, soms vond ik dat Jacob het té gemakkelijk had als hoofdpersonage. Hij denk alleen aan zichzelf, niet aan zijn familie. Hij is telkens de held, terwijl hij een nietsvermoedende tiener is. Dat voelde voor mij keer op keer niet zo goed aan en verbrak de betovering voor mij.

De Bijzondere Kinderen van Mevrouw Peregrine is de hype wel waard en zeker beter dan de film. Ik vind het oprecht een aanrader voor iedereen, maar vooral ook voor jongens. YA mist vaak boeken die jongens ook zouden appreciëren en dit is echt wel eentje die ik mijn broer zal laten lezen. Ik kijk uit naar het tweede deel, want er moet zoveel gebeuren en er is zoveel te ontdekken! Ik kan niet wachten!

Ransom Riggs | Clavis Young Adult | Hardback | €21,95 |9789044817171 |336 p.

 

3 thoughts on “De Bijzondere Kinderen van Mevrouw Peregrine, tweede poging

  1. Grappig hoe meningen zo kunnen verschillen! Ik vond het boek echt 10x niks en hen het na 100 pagina’s dan ook geDNF’ed. De film vond ik wel erg leuk en beter dan het boek. Ik heb niet het hele boek gelezen, dat wel…

    1. Wel, ik had bij de eerste keer net hetzelfde! Ik heb het boek na honderd pagina’s gewoon weer weggelegd. (Ik heb zelfs mijn bladwijzer er nog in gevonden.) Maar ik denk dat ik nu op het juiste moment het boek heb gelezen én ik apprecieerde het nu ook meer. Ik heb heel erg benieuwd geworden naar het vervolg. Misschien moet je het ooit nog eens in de toekomst een kans geven.

  2. Ik heb het boek ook jaren geleden proberen te lezen en ik had hem ook weggelegd! Ik was een jaar of 13 toen en ik vond het net iets te eng toen. Maar toen ik het vorig jaar las dacht ik “wat is er hier toch zo eng aan” haha. En ik vind hem echt geweldig!

Geef een antwoord

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.