Als je The Confession of a Book Nerd al even bezoekt, dan weet je dat ik in 2016 een leesclub oprichtte in het hartje van Brugge, mijn geboortestad. Dear Book Nerd Book Club is dé place-to-be als je van YA houdt en als je in België woont, want wij zijn nog steeds een van de weinigen die YA-evenementen organiseren. Dit weekend vierden we onze derde verjaardag en dat deel ik graag met jullie.
Drie jaar geleden had ik nooit verwacht dat ik nog met zoveel plezier dingen zou organiseren. Drie jaar geleden had ik nooit durven dromen dat ik een limiet zou moeten zetten op het aantal bezoekers, omdat we zó gegroeid zijn. Maar boven alles had ik nooit gedacht dat ik mensen zou leren kennen die ik voor altijd in mijn hart heb gesloten.
Cupcakes & party
Ik bestelde net als vorig jaar boekige cupcakes bij Hemelse Taartjes. Op de leuke boekjes stonden de covers van alle boeken die we het voorbije jaar hebben gelezen. Natuurlijk had iedereen een favoriet… Ook zorgde ik voor een lekkere mocktail die ondertussen ook een favoriete van de leesclub is geworden. We hadden heel wat lekkers en heel wat leuks op het programma.
Wat als dit het is?
Om het nieuwe leesclubjaar af te trappen, lazen we Wat als dit het is van Becky Albertalli en Adam Silvera. Dit boek had de overduidelijke meerderheid aan stemmen gekregen, want in de leesclub hebben we een paar grote fans van Becky & Adam zitten. Het is dan ook geen verrassing dat het boek zo goed gescoord heeft.
Iedereen vond het een hartverwarmend en grappig boek. Bovendien had iedereen een zwak voor de leuke Harry Potter-referenties in het boek. Anderen zwijmelden dan weer helemaal weg bij de Hamilton-referenties. We vonden allemaal dat het boek geweldig was geschreven en dat de twee perspectieven van Arthur en Ben heel goed waren uitgewerkt. Het enige nadeel was voor velen het einde van het boek. Ik wil er niet te veel over spoilen, maar er waren een paar teleurgestelde mensen.
Sommigen lazen de Engelse versie en sommigen de Nederlandse. Helaas waren de scores voor de Nederlandse vertaling heel wat lager dan voor de Engelse. Nancy, die beide versies heeft gelezen, legde uit waarom: ‘De vertaling was op sommige momenten gewoon té Hollands. Voor een Belg was het helemaal niet aangenaam om te lezen.’ Nancy had zelfs een paar voorbeelden neergepend:
Dat zuigt als vertaling van that/something sucks.
Een knakker als een vertaling van some guy with a sportbag
De metro is een puinbak (Nancy weet nog steeds niet wat ze hiermee bedoelden.)
Witches & Witchhunters
Na de leuke leesclub was het tijd voor een escape room om de middag in stijl af te sluiten. Om de hoek, in de Wollestraat, zit Cortex Escape Room. Zij bieden drie geweldige spellen aan, die op en top ingekleed zijn. Een spel kun je met twaalf spelen: de witches tegen de witchhunters. Spoiler: de witchhunters wonnen en ik zat niet in het winnende team. Het spel zat zo goed en leuk in elkaar, dat het soms wel best moeilijk was. Maar goed: ik heb me rot geamuseerd.
Next?
Uiteindelijk liep de middag ten einde en moesten we toch afscheid nemen. Maar niet voor lang, want 23 maart staat er weer een leesclub gepland en dan vier ik ook mijn verjaardag. Op een nog zo’n leuk jaar zou ik zeggen!
In maart ben ik er dan ook officieel 3 jaar bij. Ik kan niet wachten!!!
Wat leuk dat het zo’n fijne leesclub-verjaardag werd. Hopelijk wordt je eigen verjaardag ook een super toffe dag.
Ja! Het was echt een heel leuke dag. Maar ja, de leesclub is altijd heel leuk. 😉
[…] Waar ik het meest over struikel in de vertalingen van de hedendaagse YA-romans is het taalgebruik in de dialogen. Als je dit als Nederlander leest, dan zal je je daar vast niet in kunnen identificeren, maar ik weet van heel veel Belgische lezers dat dat net de reden is waarom zij afhaken op vertalingen. In de leesclub bespreken we ook vaak de vertalingen en acht op de tien keer moet de algemene score van een boek lijden onder de té Hollandse vertaling. (Lees eens dit verslagje.) […]