Recensie

Review: De Nachtuilen | Jeroen van Unen

MET DANK AAN UITGEVERIJ LS AMSTERDAM VOOR HET RECENSIE-EXEMPLAAR.

Auteur: Jeroen van Unen
Uitgeverij: LS Amsterdam
Pagina’s: 400
Samenvatting:
Tobias keek haar met grote ogen aan.

‘Geloof je me nu?’ fluisterde Rika in zijn oor.

‘Geloof je me nu dat magie bestaat?’

De 16-jarige Tobias Durana stapt in het vliegtuig om in Engeland een uitwisselingsprogramma te volgen. Maar in plaats van naar Londen vliegt hij naar een plek waar hij nog nooit van heeft gehoord: de Denari-eilanden. Hij ontmoet daar de excentrieke Rika, die hem vertelt dat zijn ouders vroeger van de eilanden zijn weggevlucht, al weet niemand waarom. Intussen gelooft Louis Vega, de leider van de eilanden, dat Tobias een oeroude magische strijd kan oplossen en dwingt hem tot een loodzware training. Maar heeft Vega wel het beste met hem voor? En wat wil Tobias zelf?

Mijn mening: 6,8/10

Een paar dagen geleden kon je mijn “Quote van de week” in een nieuw jasje lezen. Het was fantastisch om te weten dat jullie mijn jasje (zoals Josje zei in K3 zoekt K3) wel leuk vonden. Heb je die post nog niet gelezen? Neem dan snel hier een kijkje, want je vindt er een hele mooie quote van De Nachtuilen in terug!

Dan nu, over het boek zelf! Om eerlijk te zijn heb ik heel erg gemengde gevoelens over dit boek. Toen ik het uit had, kon ik aan mezelf vertellen dat dit boek met een klein beetje aanpassing geweldig zou zijn geweest. Ergens in eerste of tweede hoofdstuk stapt Tobias op een vliegtuig die eigenlijk naar Engeland zou moeten vliegen. Ingecheckt met een ticket voor Engeland, langs de douane en dus alles erop en eraan vliegt Tobias mee in een vliegtuig die stiekem naar de Denari-eilanden gaat.  Maar kan, tenzij Tobias in een apenland leeft, dat vliegtuig zomaar naar de Denari-eilanden vliegen zonder dat iemand er iets van weet? Ik bedoel, het kan zijn dat er één of andere spreuk is uitgesproken of zo iets, maar dat was heel onduidelijk en ik stelde me natuurlijk al kritischer op.

Toch was het idee achter de Denari-eilanden heel intrigerend en had ik steeds het gevoel dat ik wou verder lezen. Vooral ook omdat er magie in het verhaal verweven is!  Deels kwam het waarschijnlijk ook omdat van Unen zo vlot en erg spannend schrijft. Plus, hij heeft de werking van de magie een heel toffe verklaring gegeven en dat viel natuurlijk in de smaak… Ik hield van zijn woordgebruik en ik vind dat hij er zeker in geslaagd is om zijn personages tot leven te laten komen in De Nachtuilen. Maar als dit boek me echt heeft overtuigd is een andere vraag. Hoe het boek was geschreven vond ik fenomenaal en ik heb daar zeker niets aan op aan te merken.

De plot is waarschijnlijk het zwakke punt in dit boek. Je kon perfect weten waar de schrijver naartoe wou. Ik wil daar niet mee zeggen dat ik het voorspelbaar vond, maar ik bedoel eigenlijk dat je de spanningsboog duidelijk kon volgen. Toch is de schrijver er niet in geslaagd om mij helemaal mee te sleuren. De onverwachte gebeurtenissen in het boek waren op één of andere manier te ver gezocht. Misschien leek het voor de schrijver dé briljante oplossing, maar ik vond sommige keuzes in de plot niet zo geslaagd.

Maar was het boek dan geslaagd? Nou, ik zou zeggen van wel. Al dan niet met vlag en wimpel. Als lezer stelde ik me wat praktische vragen zeker in het begin en dat heeft toch wel zijn sporen achtergelaten toen ik het boek verder las, want als ik een boek lees wil ik gewoon lekker in mijn zetel zitten en genieten. Toch heeft Jeroen van Unen mij zeker als schrijver niet teleurgesteld, vooral omdat ik echt wel fan ben van zijn schrijfstijl. Zoals ik al zei heb ik gemengde gevoelens bij dit boek. Jammer, want dit verhaal had bae kunnen zijn.

1 thought on “Review: De Nachtuilen | Jeroen van Unen

Geef een antwoord

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.