Review

Originele worldbuilding en prachtige personages in De Genadigen

GEEF ZE VUUR. GEEF ZE ANGST.
Fie leeft volgens één regel: zorg voor je eigen mensen. Ze behoort tot de Kraaien, de laagste kaste van het land. Ze worden opgejaagd, uitgespuugd door de bevolking, en ze hebben vrijwel geen rechten. Toch wordt er verwacht dat ze hun enige plicht vervullen: het ophalen en uit hun lijden verlossen van pestslachtoffers. Dus als Fie met haar Kraaien naar het paleis wordt geroepen voor de kroonprins, hoopt ze uitbetaald te worden voor de rest van haar leven.
Als blijkt dat kroonprins Jasimir en zijn lijfwacht Tavin hun dood in scène gezet hebben, is Fie klaar om haar verlies te nemen – en misschien ook wel om hen te vermoorden. Ze besluit echter een deal met de prins te sluiten: zij beschermt hem tegen de meedogenloze koningin, prins Jasimir zal de Kraaien beschermen als hij eenmaal regeert.
De vraag is of dat lukt, met een onvoorspelbare groep Kraaien, weerbarstige magie en het gevaar dat altijd op de loer ligt.

Mijn mening: 6,8/10

De Genadigen van Margaret Owen stond al op mijn verlanglijstje sinds ik ervan hoorde. Unieke fantasy geïnspireerd door pestdokters én veel diversiteit, dat klonk precies perfect voor mij. Ik kreeg De Genadigen in een heel leuk verrassingspakketje van Blossom Books, dus ik begon er meteen aan.

Om eerlijk te zijn vond ik de worldbuilding in dit boek het beste. Het was uniek en toch heel erg vertrouwd. I mean, het concept van de pestdokters was zo leuk als ik het me had ingebeeld. De werking van de magie was verrassend heel ingewikkeld, maar tegelijkertijd was het echt leuk om elke mogelijkheid ervan te ontdekken. Alles in dit boek is tot de diepte uitgewerkt én dat maakt deze fantasy next level.

Bovendien moet ik Margaret Owen een applaus geven over hoe ze haar personages op papier heeft gezet. Het zijn zo’n volle personages, met hun eigen problemen, geheimen en onvolmaaktheden. Ik vond hun groei en vooral dat van het hoofdpersonage Fie prachtig uitgewerkt in het boek. Je merkt echt wel dat er nagedacht is over waar de schrijfster de personages naartoe wil brengen.

Ook (en dat ben ik nog niet veel tegengekomen in fantasy) zat dit boek boordevol diversiteit op verschillende vlakken. Dit boek was feministisch en open, zo open op alle vlakken. Dit was ook trouwens het eerste Nederlandstalig boek waar ik het genderneutraal voornaamwoord (hen, hun) ben tegengekomen. Dus ook een applaus daarvoor, want iedereen zou zichzelf mogen terugzien in een boek.

Maar helaas waren er ook een paar dingen die helaas niet zo perfect waren zoals het bovenstaande. Ten eerste, vond ik dat het boek in de eerste helft ontzettend stroef (maar dan ook echt) las. Er waren zoveel vreemde zinnen die met een verandering van de woordvolgorde zoveel beter zouden lezen. Vreemd genoeg had ik dat probleem na de eerste helft niet meer. Dus ik weet niet of het aan mezelf lag of niet, maar zo voelde het helaas wel aan. Of misschien ligt het in het algemeen aan de stijl van Owen, maar ik vond het hoe dan ook stroef lezen.

Ten tweede, heb ik alle plottwisten in het boek kunnen voorspellen en dat was wel jammer. Lezers die niet vooruit plotten zoals ik zullen er vast niets op aanmerken en zullen het boek heel leuk vinden, maar ik kon helaas niet verrast worden. Dat maakte het boek zo voorspelbaar en soms wel eens saai.

Tot slot, was ik helemaal geen fan van de romantische relatie. De Genadigen probeerde op zoveel vlakken zich af te zetten van de clichés en toch zat de cliché romance erin. Oké, ik hou van romantiek af en toe, maar het had hierin echt niet gehoeven. Het mocht voor mij nog meer slow burn zijn, maar dat is een persoonlijke ervaring.

De Genadigen is een veelbelovend debuut en moet gelezen worden alleen al voor het unieke uitgangspunt en de bloeiende diversiteit. Zo’n boeken mogen er wel meer zijn. Alleen jammer van het stroeve begin en de voorspelbaarheid, die helaas te veel doorwegen om het boek echt geweldig te vinden.

Margaret Owen | Margot Reesink | Blossom Books | Hardcover | €19,99 | 9789463491754 | 484 p.

2 thoughts on “Originele worldbuilding en prachtige personages in De Genadigen

  1. Ik heb het Engelse luisterboek, maar kon daar dus echt niet door. Ik val er steeds bij in slaap en het luistert gewoon niet lekker. Ik geloof dat ik ergens gestrand ben bij hoofdstuk 3, maar weet nu al niet meer wat er gebeurde.

    1. Ik vind luisterboeken sowieso moeilijk om geconcentreerd te blijven. Dus ik kan er niet echt over meepraten. Ik moet zeggen dat er wel een paar spannende scènes aankomen in het midden en tegen het einde van het boek. Misschien toch nog de moeite om door te zetten?

Geef een antwoord

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.