Ik denk dat ik jullie echt gespamd heb met mijn liefde voor het boek van Krystal Sutherland. Ik heb dan ook veel dankbare berichtjes gehad van mensen die door mij Sterrenstof zijn gaan lezen en het net zo geweldig vonden als ik. Dus kan je je inbeelden hoe het voor mij is geweest om één van je favoriete auteurs te ontmoeten in  real life? Vandaag deel ik met jullie al mijn prangende vragen die ik gesteld heb aan Krystal en haar antwoorden!

Oké, de eerste minuut  van dit interview is behoorlijk gênant… Ik vond de dictafoon niet op mijn gsm én bladerde dan ook nog eens naar de verkeerde vragen. Geweldige start. (Typisch.) Maar hier beginnen we!

Ik heb het nawoord van de auteur nog eens gelezen in trein. En in dat nawoord vertel je ons veel over je grote inspiratiebron het internet. (Heb je het nawoord nog niet gelezen, dan moet je dat echt eens doen!) Denk je dat je Sterrenstof of een gelijkaardig boek zou hebben kunnen schrijven zonder het internet?

Eh, nee. Helemaal niet. Ik spendeer zoveel tijd op het internet terwijl ik aan het schrijven ben. Meestal is dat dan omdat ik dingen aan het uitstellen ben.  Dus ik schrijf een paragraaf en zeg dan meestal tegen mezelf: “Nu verdien in een pauze.” Ik bezoek vervolgens even Tumblr, YouTube of iets anders. En ik denk ook dat dit een grote rol speelde om het boek écht te laten voelen. De popcultuurreferenties zijn daarom heel belangrijk, omdat wij er ook dagelijks mee bezig zijn.  Als ik dat zou weglaten, zou het boek niet meer hetzelfde zijn. Het zou helemaal niets gezegd hebben over onze tijd, hoe jongeren met elkaar spreken en hoe we allemaal communiceren.

Denk je dat het internet- en social mediareferenties belangrijk zijn in het genre contemporary?

Ja, ik denk dat het heel belangrijk is. Ik heb namelijk voor dit boek een aantal manuscripten geschreven en ik heb het nooit geprobeerd om ze te publiceren, gewoon omdat ik ze niet leuk vond. Ik kon eigenlijk niet echt verzinnen waarom. Ik probeerde grote tijdloze boeken te schrijven die nooit verwezen naar Facebook of iets anders dan nu op het internet te vinden is. Maar toen had ik een openbaring. Ik was het boek Pride and Prejudice van Jane Austen aan het lezen en ik dacht: “Zij was ook gewoon aan het schrijven over de tijd waarin ze leefde, precies zoals het was.”

En iedereen hield/houdt ervan. (Ik ook!)

Ja! Ik probeerde iets tijdloos te schrijven, maar Jane beschreef de periode waarnaar je zocht. En deed het geweldig.

Dat is echt magisch. Zou dit het ingrediënt zijn voor een bestseller?

Wel, ik denk dat iedere bestseller wel iets heeft, zoals een X-factor, waar iedereen van houdt. Zo’n element van de waarheid dat ze vinden in het boek en dat ik waarschijnlijk waarom ze het zo mooi vinden. Dat ene speciale element.

Wat is voor jou dan het aller allerbelangrijkste in een boek?

Ik denk dat een goede schrijfstijl heel belangrijk is, maar het verhaal is nog belangrijker. Een personage dat me echt intrigeert en een verhaal dat me helemaal in de ban houdt. Zoals pageturners, die ik helemaal niet kan neerleggen omdat ik gewoon meer moet lezen.

Liesbet zei dan: meestal kan ik moeilijk de keuze maken tussen de twee…

Wel, als je personages en de plot sterk zijn dan is je verhaal sterk en dan zal het je helemaal overweldigen.

Mooie schrijfstijl is ook heel belangrijk. Heb je al ooit eens Ik Geef Je De Zon van Jandy Nelson gelezen?

Nee, dat heb ik niet. 🙁

Toen vroeg Krystal aan mij: Welk boek heb jij recent gelezen die echt de moeite waard was?

Uhmmm. (Ja, ik ben niet goed met zulke vragen… Maar Liesbet antwoordde en saved me.) Liesbet: Het laatste boek dat ik 5 sterren heb gegeven is het boek van Marieke Nijkamp, This is where it ends. En dat was echt een verrassing, want het is niet echt een boek dat ik normaal gezien zou kiezen. Maar het was echt een geweldig boek. Audrey: Ik vond die ook geweldig! Maar een boek dat ik ook nog heel leuk vond van A Thousand Pieces of You van Claudia Gray. Krystal: Ik heb dit jaar ook een geweldig boek gelezen, The Serpent King . Die was echt heel goed!

Was er ooit een alternatief einde voor Sterrenstof?

Nee, eigenlijk niet, want de eerste twee dingen dat ik ooit op papier heb gezet waren het begin en het einde. Dus ik wist het begin én het einde en de rest moest ik dan gewoon opvullen. En dat laatste was het moeilijkste… Het was al altijd voorbestemd. (Nu ben je toch wel nieuwsgierig geworden naar dit geweldige einde, niet?)

Wel, ik hield echt van het einde. Ik lees veel romances (misschien wel een beetje te veel) én ik hield er zo van dat niet ieder boek goed kan eindigen. (Niet echt een spoiler, want eigenlijk eindigt het boek wel goed.)

Ja, dit was voor mij het enige einde omdat ik iets wou schrijven dat een beetje meer realistisch was dan mensen die wegrijden op een eenhoorn tijdens een zonsondergang zoals in Hollywood-films. Want als je zeventien bent, ga je waarschijnlijk niet trouwen met je vriendje uit de middelbare school. Dat is heel heel zeldzaam.

En toen zei Liesbeth van de blog Zwartraafje: ik wel. Yep, zij is de gelukkige!

Hoe komt het dat je boek uiteindelijk is gepubliceerd?

Ik maakte het manuscript af toen ik studeerde in Amsterdam. (YES! Geweldig toch?) En ik hield meer van dit manuscript dan van alle anderen die ik voorheen had geschreven. Dus probeerde ik dit te zenden naar literaire agenten. Meestal heb je dus een literair agent voordat je een uitgever hebt, want jouw agent zal het boek verkopen aan de uitgever in jouw naam. Ik zond het, denk ik, uit naar 12 agenten en ik dacht dat het echt heel lang ging duren vooraleer ik een antwoord zou krijgen, want meestal duurt het maanden totdat je een antwoord krijgt. Maar ik had geluk dat het deze keer wel snel was. Ik kreeg na 12 uur later al een antwoord van de vrouw die nu mijn agent is. Ze zei dat ze hield van wat ze had gelezen en graag meer wou zien. Dus ik zond haar meer en uiteindelijk bood ze aan om mijn agent te zijn. Uiteindelijk bracht zei het manuscript dan naar uitgevers in New York en we kregen een bod na een week. Dus dat was wel geweldig (en snel).

Nu komt er een kleine oefening: vervolledig de zin.

Als je in de Chamber of Secrets zou zijn, zou je … graag vinden.

Niet die slang. Niet de basilisk. Maar ik zou denk ik gewoon rondwandelen voor uren. Misschien foto’s nemen voor instagram en gewoon spelen met alle magische dingen die je er kan vinden. Ik zou dus echt wel in de hemel zijn!

Een jaar zonder chocolade is…

niet te overleven. Ellendig. Zo veel antwoorden.

Als ik een jongen was…

Zou ik zo lief zijn tegenover vrouwen en een feminist zijn, natuurlijk!

Als je een geest was, zou je spioneren op…

de presidentskandidaten. Zo zou ik hun geheimen kunnen ontdekken en aan Hilary kunnen vertellen wat Donald Trump aan het doen is zodat zij de verkiezing wint.

Mijn fictieve crush is…

Uit boeken: Park uit Eleanor & Park van Rainbow Rowell. Hij is zo schattig.
Uit films: Cedric Diggory uit Harry Potter. Wat een babe. Wat is er nou niet geweldig aan de huffelpufs?

 

Hopelijk hebben jullie net zo genoten van het interview als ik. Het was echt een grote droom die uit is gekomen, dus ik wil zeker Young & Awesome en WPG Uitgevers België bedanken voor de geweldige kans en de fantastische avond!