Interview

Ik beken… met Laura Diane

Elke maand verdienen Nederlandse auteurs een spotlight op The Confession of a Book Nerd. In de rubriek ‘Ik beken’ kom je alles te weten over hun schrijfdromen, schrijfsels en verlangens. Deze maand: Laura Diane.

Ik ben Laura Diane, auteur van Als de nacht eindigt, mijn dystopisch debuut kwam in november 2019 uit. Naast het schrijven van boeken ben ik dol op (lees: lichtelijk verslaafd aan) chocolade, Instagram, grafisch ontwerpen en Marvel films.

Lya Marlow heeft nog nooit de zon gezien. Sinds een verwoestende zonnevlam de helft van de bevolking wegvaagde, gaat niemand overdag nog naar buiten. Gevangen in haar eigen huis kijkt ze toe hoe haar sterke vader langzaam wegkwijnt door een ongeneeslijke ziekte, terwijl haar moeder druk bezig is met het plannen van de toekomst van haar enige dochter. Lya voelt dat ze moét ontsnappen, al is het maar voor één dag …
Als de nacht eindigt | Laura Diane | Clavis | €16,95 | 9789044837117 | 220 p.

  • Was het altijd je droom om schrijver te worden?

Nee, helemaal niet eigenlijk. Als jong kind wilde ik beroemd worden als zangeres of actrice, maar eenmaal in mijn tienerjaren ben ik heel gewoon de opleiding pedagogisch werk gaan doen. Schrijven deed ik toen al wel trouwens, in de vorm van fanfiction. De droom om een boek te schrijven en deze uitgegeven zien worden kwam pas een jaar of zes of zeven geleden, toen ik het eerste idee voor het plot van Als de nacht eindigt als notitie in mijn telefoon zette. 

  • Zijn er soms dingen die je zou willen veranderen aan een afgewerkt boek of ben je altijd tevreden?

Ik denk dat ik – en ik weet bijna zeker dat alles schrijvers dit hebben – altijd wel dingen aan mijn boek(en) zou willen veranderen en dat is dus de grote valkuil der perfectionisme. Je boek zal namelijk nooit helemaal perfect zijn, iets wat ik zal moeten leren accepteren. Tevreden zijn over je boeken en schrijven komt wat mij betreft in vlagen: de ene dag kan ik iets heel mooi vinden, en de dag erna kan ik denken: what the hell was I thinking? Hahaha!

  • Wat is het mooiste dat is gebeurd sinds je een schrijverscarrière bent begonnen?

Niet te doen om hier een ding te noemen, want sinds mijn carrière (nog steeds gek dit zo te zeggen) begonnen is, val ik van de ene bijzondere gebeurtenis in de volgende. De dag dat ik de mail van Clavis kreeg, mijn eerste event als auteur op de Boekenbeurs in Antwerpen, mijn boekpresentatie die echt magisch was. Ik vind het vooral ook heel leuk dat ik door het schrijven zoveel nieuwe, leuke mensen heb ontmoet en steeds weer blijf ontmoeten.

  • Wat staat er nog op je bucketlist als het om schrijven gaat?

Bovenaan staat met dikgedrukte letters een Engelse vertaling van Als de nacht eindigt. Dat zou ik zo ongelooflijk tof vinden! Niet alleen omdat het zich in Amerika afspeelt, maar ook omdat ik een aantal vriendinnen heb die daar wonen en ik zou het geweldig vinden als zij het zouden kunnen lezen. Tot die tijd moeten ze misschien maar Nederlands gaan leren 😉

  • Wat vind je het moeilijkste aan het schrijfproces (de eerste versie, herwerken, etc)?

Misschien kun je beter vragen wat ik het makkelijkst vind, hahaha! Een boek schrijven is een van de moeilijkste dingen die ik ooit gedaan heb. Het vergt enorm veel doorzettingsvermogen. Je zit maanden, dan wel niet jarenlang in je eigen hoofd en zie dat maar eens op papier te krijgen. Om dan toch een van de meest lastige dingen te noemen: het aan elkaar leggen van alle figuurlijke puzzelstukjes. Zorgen dat het hele plot in elkaar past. Dat elk personage zijn eigen rol daarin heeft, en dat alles dan samenkomt. 

  • Hoelang doe je erover om een boek te schrijven? Plan je eerst alles van tevoren uit of zet je jezelf gewoon aan het schrijven en ziet dan wel wat er komt? 

Ik noem mezelf een intuïtieve schrijver, ik plot vooral op gevoel, zonder Post-its op de muur en zonder van de voren uitgewerkte hoofdstukken en scenes. Over Als de nacht eindigt heb ik (als je mijn twee jaar lange pauze eraf haalt) 3 jaar gedaan. Maar bij mijn huidige manuscript (een stand alone urban fantasy) heb ik van te voren veel meer gepland. Ik heb zelfs kort per hoofdstuk opgeschreven wat er zou gebeuren en het heeft blijkbaar geholpen, want ik ben eind januari begonnen en de eerste versie is nu bijna klaar! Toch zet ik niet alles vast, want ik fantaseer zoveel dat er altijd genoeg ruimte moet blijven om dingen gaandeweg te veranderen.

  • Denk je dat een boek uitbrengen en aanwezig zijn op sociale media tegenwoordig hand in hand samen gaan? 

Ik denk zeker dat het heel belangrijk is om als auteur aanwezig te zijn op sociale media. De bookstagramcommunity is er enorm groot, en het is waar de YA-doelgroep zich vooral bevindt. Het gaat niet puur alleen om het promoten van je boek, maar wat mij betreft ook nog meer om het contact met je lezers. 

  • Lees je ooit recensies over je eigen boek? Waarom wel of waarom blijf je er liever van weg? 

Ik wil deze vraag graag beantwoorden, en ook ergens weer niet. Recensies wel of niet lezen is namelijk een eeuwig dilemma. Van te voren wist ik natuurlijk dat er zowel positieve als negatieve recensies zouden komen, maar je erop voorbereiden kun je niet. Een boek schrijven – en ik denk dat dit ook geldt voor andere creatieve beroepen zoals zanger, acteur, kunstenaar etc. – en dit door anderen laten lezen is een enorm kwetsbaar iets. Jij hebt iets gemaakt, waar je je hart en ziel in gelegd hebt, maar er zijn altijd mensen die er niets aan vinden. Dat is een kwestie van smaak. Theoretisch kan ik dit gemakkelijk zeggen, maar qua gevoel het kan me wel heel erg raken als iemand mijn boek niet leuk vind, de personages stom of het plot te rommelig. Maar aan de andere kant; van een kritische, maar goed onderbouwde recensie kun je als schrijver ook iets meenemen naar een volgend boek. Het lezen van recensies in het algemeen gaat bij mij in vlagen: soms lees ik ze, soms blijf ik er juist van weg, dat ligt er maar net aan hoe ik me op dat moment voel.

  • Vind je dat je als auteur van YA-boeken ook vaak YA-boeken moet lezen van andere auteurs (van eigen bodem of niet)? 

Ze zeggen dat je als auteur net zoveel moet lezen als schrijven, maar ik lees eerlijk gezegd helemaal niet zo veel… Niet omdat ik het niet leuk vind, of er niet van wil leren, maar het heeft grotendeels te maken met mijn eigen onzekerheid. Als ik een ander YA-boek lees kan ik al heel snel denken: zo goed schrijf ik niet. Mijn verhaal word nooit zo goed als dit. Call me crazy, maar dat is hoe mijn onzeker brein werkt hahaha! Daarnaast lees ik liever niet als ik zelf een boek schrijf, omdat ik niet afgeleid of beïnvloed wil worden door een ander verhaal. 

2 dilemma’s

  • Je computer wordt gehackt en een van je nieuwste manuscripten staat online of de vrachtwagens met de gehele voorraad van je boeken schiet in brand en bereikt de winkels niet. 

He, dit is Stephenie Meyer ook overkomen en over een maand komt Midnight Sun alsnog uit, dus het kan best nog goed uitpakken!

  • Voor altijd verliefd zijn op een van de personages die je gecreëerd hebt of  de kat van de buren is je creepy stalker die je overal achtervolgt en aanvalt als je niet goed oplet.

Bij dit dilemma moet ik op de een of andere manier aan Chinouk denken hahaha! Nu wil ik zeker geen zwarte kat die me overal achtervolgt, maar voor Devan (personage uit Als de nacht eindigt) heb ik dat wel over 😉

1 thought on “Ik beken… met Laura Diane

  1. Super leuk om dit artikel te lezen. Ik heb ‘als de nacht eindigt’ gelezen voor de boekenclub die ik mee organiseer en ben echt verliefd op het boek. Ik kan dan ook niet wachten op het volgende deel. Zo leuk om nog wat meer over de schrijfster te weten te komen.

Geef een antwoord

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.